مردم دنیا در کار دنیا دو گونه‏اند : آن که براى دنیا کار کرد و دنیا او را از آخرتش بازداشت ، بر بازمانده‏اش از درویشى ترسان است و خود از دنیا بر خویشتن در امان . پس زندگانى خود را در سود دیگرى دربازد . و آن که در دنیا براى پس از دنیا کار کند ، پس بى آنکه کار کند بهره وى را از دنیا بسوى او تازد ، و هر دو نصیب را فراهم کرده و هر دو جهان را به دست آورده ، چنین کس را نزد خدا آبروست و هر چه از خدا خواهد از آن اوست . [نهج البلاغه]
معتکف کوی عشق...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


مهربانا

سجاده سفیدم را برایت میگسترانم و زلال باران دیدگانم را نثارت میکنم تا مرا با دریای نگاهت به هزار چشمه عشق رهنمود سازی و به پرواز لحظه هایی بسپاری که پروانه های دل از پیله های نیاز بیرون می ایند تا خویش را به آسمان رحمت برسانند پس این نماز و این سجاده را پذیرا باش. 


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط معتکف 86/5/28:: 5:3 صبح     |     () نظر